Mypishtaz

منبع:http://mypishtaz.ir/post/84

منبع:http://mypishtaz.ir/post/83

دوره عجیبی شده است. اینقدر مد و مدگرایی بین جوانان رخنه کرده که حتی برخی حاضرند سلامت*شان را به خاطر این مدگرایی*ها به خطربیندازند. در یک دوره*ای وقتی تابستان شروع می*شد برخی به فکر عوض کردن رنگ لباس*هایشان بودند. اما اینقدر این تغییر رنگ ادامه*دار شد تا به تغییر رنگ پوست هم رسید. برنزه کردن در تابستان تاجایی به قول امروزی*ها نشان با کلاسی است که آفتاب سوختگی در زمستان نیزنشان آن است. جلوه* ای که بهای سنگینی در پی دارد آن هم بهای سلامتی است. آنهایی که علاقه*مند تغییر رنگ پوست*شان با آفتاب هستند کنار ساحل یا استخری رفته با استفاده از انواع روغن*های اتوبرنزه و روغن زیتون ساعت*ها در معرض نور خورشید قرار می*گیرند و خود را به بیماری*های پوستی دچار می*کنند که شاید درمانی نداشته باشد، از طرفی هم برخی که کم*طاقت*تر هستند و می*خواهند حسابی سوخته به*نظر برسند به آرایشگاه*ها و مراکز غیر مجاز پناه می*آورند و خود را در تابوتی که مخزن بیماری*های پوستی است پنهان می*کنند و تغییر رنگ می*دهند. اما درباره عوارض این تغییرات با دکتر محمد ایمانی، دستیار تخصصی پوست و مو به گفت*وگو پرداختیم. تغییرات رنگ پوست با آفتاب و انواع کرم*ها مانند کرم اتوبرنزه و روغن*های دیگر چه خطراتی را برای پوست به همراه دارد؟ در طبقه* بندی نور سه دسته نور با نام*های UVC، BVV، UVA وجود دارد. UVC از نورهایی است که در لایه سطحی پوست جذب می*شود و قدرت چندانی ندارد.اشعه UVB از اپیدرم پوست رد می*شود و به لایه درم پوست می*رسد. این نوع اشعه ضمن برنز کردن کلاژن پوست را از بین می*برد و پوست دچار پیری می*شود که به آن دراصطلاح پیری پوست می*گویند. اما در اشعه، UVA که همان اشعه ماورای بنفش است و در دستگاه*های سولاریوم دیده می*شود باید گفت دراین نوع، نور به*طور کامل در پوست نفوذ می*کند و سرطان پوست را سبب می*شود. همچنین در کنار استفاده از نور خورشید و دستگاه سولاریوم افراد از روغن زیتون و کرم*های اتوبرنزه نیز استفاده می*کنند که این کار باعث افزایش جذب نور می*شود و پوست را دچار التهابات بیشتری می*کند که خطرات بالاتری را به همراه دارد. چه تفاوتی میان برنزه کردن با حمام آفتاب و دستگاه سولاریوم وجود دارد؟ برنزه* کردن پوست چه با استفاده از دستگاه سولاریوم و چه با نور آفتاب، زمینه ابتلا به سرطان*های پوست و نوع خطرناک آن که به ملانوما معروف است را فراهم می*کند.ملانوما در اثر تماس*های مکرر با اشعه ماورای بنفش خورشید، یا در اثر مواجه* شدن با شدت بالای این اشعه در دستگاه*های سولاریوم، اتفاق می*افتد.در واقع می*توان گفت بین اشعه*ای که از دستگاه سولاریوم منعکس می*شود و اشعه آفتاب هیچ تفاوتی وجود ندارد و هردو مضر هستند. همچنین به همه افراد توصیه می*شود به هیچ عنوان بیشتر از 10دقیقه در معرض نور آفتاب قرار نگیرند. دستگاه سولاریوم که اشعه ماورابنفش دارد برای پوست و سلامتی انسان چه خطراتی در پی دارد؟ سولاریوم، دستگاهی برای برنزه *کردن پوست است که چند سالی است وارد کشور ما شده و در همین مدت کم، طرفداران پروپا قرصی پیدا کرده است. این دستگاه شامل تختی است که در دیواره*های آن لامپ*های اشعه ماورای بنفش (UV) تعبیه شده و هنگامی که بدن درون این وسیله قرار می*گیرد، درب این دستگاه که حاوی لامپ*های مشابهی است بسته می*شود. در حقیقت اتاقک سولاریوم از یک تشک خورشیدی تشکیل شده است که در آن لامپ*های اشعه ماورای*بنفش از نوع UVA و UVB قرار داده شده*اند و از بالا و پایین، اشعه به بدن تابیده می*شود. استفاده از دستگاه*های سولاریوم از عوامل شایع ابتلا به سرطان پوست است. حتی می*توان گفت به اندازه آرسنیک و گاز خردل خطرناک و کشنده است. استفاده از سولاریوم که حاوی اشعه*های A و B ماورای بنفش است، عوارضی را به دنبال دارد. اما متاسفانه از زمانی که در کشورهای غربی مصرف آفتاب و سولاریوم محدود شده، در ایران استفاده از این دستگاه*ها رایج شده است. برخی افراد تصور می*کنند استفاده از دستگاه سولاریوم مضرات نور خورشید را ندارد و اقدام به استفاده از آن می*کنند؛ این درحالی است که دستگاه برنزه* کردن پوست مانند نور خورشید برای پوست مضر است. پیری پوست، افزایش چین و چروک*های پوستی و شلی و افتادگی پوست از عوارض استفاده از سولاریوم هستند که در درازمدت خود را نشان می*دهند و کسانی که بیشتر در معرض اشعه فرابنفش قرار بگیرند، نسبت به سایر افراد، ۲۰ سال زودتر گرفتار پیری پوست و بروز لکه*های پوستی، کک و مک، کدر شدن پوست، چین و چروک پوست و ضخیم شدن سطح پوست می*شوند. اگر استفاده از سولاریوم در درازمدت ادامه پیدا کند و دفعات تکرار تماس با اشعه ماورای بنفش زیاد شود، تجمع رنگدانه*ها باعث ایجاد سرطان پوست و قبل از سرطان، باعث از بین رفتن قوام پوست می**شود. همچنین استفاده از سولاریوم به قرمز شدن پوست، سوختگی*های پوستی، آسیب*های عروقی، اختلال ایمنی و عوارض چشمی مانند آسیب قرنیه، شبکیه، ملتحمه یا آسیب توام قرنیه و شبکیه می*انجامد. آیا واقعا برنزه کردن از راه*های مختلف سرطان*زاست؟ بله، تمام کسانی که به پزشک مراجعه می*کنند و مبتلا به سرطان پوست هستند به*طور حتم در معرض سولاریوم و آفتاب قرارداشته*اند. برنزه شدن چه در مقابل نور خورشید و چه در مقابل لامپ*های سولاریوم یک بمب جهش ژنی در پوست محسوب می*شود که باعث ایجاد تومورهای خوش خیم و بدخیم پوستی می*شود. در این صورت بی*شک، فرد به انواع بیماری*های پوستی و سرطان*های پوست مبتلا می*شود. آیا دستگاه سولاریومی بدون اشعه ماورای بنفش وجود دارد؟ به هیچ عنوان چنین چیزی وجود ندارد و تمامی دستگاه*هایی که با عنوان دستگاه سولاریوم هستند به طور حتم لامپ*هایی با اشعه UVA دارند و یا اگر از قدرت کمتر این دستگاه برای برنز کردن استفاده کنند به*طور حتم پوست فرد دچار سوزش و قرمزی خواهد شد و همان تأثیرات سوء را خواهد داشت. همچنین باید تأکید کرد هیچ راه سالمی برای تغییر رنگ پوست وجود ندارد اما اگر افراد اصرار زیادی برای تغییر رنگ پوستشان دارند می*توانند ازکرم*هایی که بدون قرارگرفتن در معرض نور خورشید توانایی تغییر رنگ را دارد استفاده کنند. منبع: http://mypishtaz.ir/post/80

شاید این روزها تصور یک روز زندگی بدون موبایل هم برای بسیاری از ما محال باشد اما تنها 20 سال پیش در چنین روزهایی بسیاری افراد حتی فکر ورود موبایل به زندگی شان را هم نمی*کردند و به همین دلیل زمانی که ثبت نام برای واگذاری تلفن همراه شروع شد آنقدر استقبال مردم کمرنگ بود که حتی برای بازاریابی سیم*کارت*ها به نوعی جایزه تعریف شده بود. فکر ایجاد تلفن همراه و سیار از دهه ۱۹۶۰میلادی از سوی کشورهای اسکاندیناوی (سوئد، نروژ، دانمارک و فنلاند) آغاز شد و در نهایت این فناوری در سال ۱۹۷۵ میلادی از سوی کشورهای اسکاندیناوی با سیستم آنالوگ به بازار عرضه شد اما 20 سال پس از آن که جهان اولین مکالمات غیر تجاری خود با موبایل را تجربه کرد، بالاخره در تاریخ 19 مرداد سال 1373 با بهره برداری از اولین فاز شبکه تلفن همراه کشور، برای اولین بار فعالیت موبایل در ایران نیز تجربه شد و بدین ترتیب تلفن همراه کار خود را با استفاده از ۱۷۶ فرستنده و گیرنده در ۲۴ ایستگاه رادیویی و با ظرفیت ۹۲۰۰ شماره تلفن همراه کار خود را در تهران آغاز کرد. این شبکه در سالهای بعد با سرعت تکمیل شده و در سال ۱۳۷۴ تعداد تلفن*های دایری به ۱۵۹۰۷ شماره افزایش یافت و علاوه بر تهران، شهرهای مشهد، اهواز، تبریز، اصفهان و شیراز نیز زیر پوشش شبکه تلفن همراه قرار گرفتند. پس از آن در سال ۱۳۷۵، تعداد ۲۸ شهر دیگر نیز به این شبکه پیوست و تعداد تلفنهای دایر شده در سال ۱۳۷۵ به ۵۹ هزار و ۹۶۷ شماره و در پایان سال ۱۳۸۲ به ۳ میلیون و ۴۴۹ هزار و ۸۷۸ شماره رسید و بدین ترتیب به طور دائم شبکه تلفن همراه در داخل کشور در حال گسترش قرار گرفت. اما پس از ورود تلفن همراه به کشور در کمتر از 20 سال، کم کم کار به جایی رسید که این روزها ضریب نفوذ تلفن همراه در کشور بالای 100 درصد اعلام میشود و در قوانین در اختیار داشتن بیش از 9 سیم کارت برای افراد ممنوع اعلام می شود. اکنون دیگر با روی کار آمدن اپراتورهای متنوع و عرضه انواع سیم کارتهای دائمی و اعتباری با قابلیتهای مختلف، شاید هر کاربر حداقل دو سیم کارت داشته باشد اما تنها 20 سال پیش در چنین روزهایی پای موبایل به کشور باز نشده بود و در صورتی که افراد در محل ثابتی نبودند به نوعی دسترسی به آنها غیر ممکن بود. تیرماه سال 72 که ثبت نام موبایل برای اولین بار صورت گرفت، به دلیل عدم استقبال مردم، روند ثبت نام چندین ماه به طول انجامید تا جایی که حتی شرکت مخابرات* ایران و شرکت پست توافق کردند به کسانی که در*این زمینه بازاریابی کنند و قادر باشند یک یا چند مشتری به پست بکشانند مبلغی به عنوان پاداش پرداخت کنند. در آن سال* ها تلفن همراه و سیم*کارت با قیمتهایی از 500 و 700 هزار تومان تا حدود یک و نیم میلیون به فروش می رسیدند و بازار فروش آنها داغ و داغ*تر می*شد. در آن زمان با تبلیغات فراوان و با شعار «با تلفن همراه همیشه در مقصد هستید» تا اواسط سال 74 جمعا 9 هزار و 947 نفر برای دریافت سیم کارت ثبت نام کردند که در شهریور همان سال واگذاری*ها آغاز و بلافاصله بعد از ثبت نام به پایان رسید. از *این تاریخ به بعد، مردم ورود تلفن همراه به کشور را باور کردند؛ به طوری که هجوم متقاضیان به مخابرات و بازار به حدی رسید که قیمت سیم*کارت در آن زمان گاهی اوقات به بالای 30 میلیون ریال نیز *رسید. در آن دوره به دلیل این که در اطلاعیه*های شرکت مخابرات*، زمان واگذاری بر حسب تاریخ و ساعت ثبت نام قید شده بود، تعداد زیادی از متقاضیان، همان روز اول حدود ساعت دو و نیم صبح به دفاتر پستی هجوم بردند.* این هجوم در روزهای دوم و سوم نیز ادامه داشت؛ اما در روزهای بعد به حالت عادی بازگشت و در نهایت در*این سال در مجموع 185 هزار و 75 نفر برای دریافت سیم کارت ثبت نام کردند. نکته جالب آن که در اولین دوره های ثبت نام و واگذاری سیم*کارت، گوشی هم تحویل می*شد و بدقولی مخابرات در تحویل به موقع سیم کارتها هم از دیگر حاشیه*های واگذاری تلفن همراه در سال های اول بود که گاه این موضوع را به دلیل تامین گوشیها می دانستند. البته بعدها و از اواخر سال 76 به بعد به دلیل وقفه ای که به این دلیل در واگذاریها صورت می گرفت شرکت مخابرات تصمیم گرفت مسوولیت تهیه گوشی را برعهده خود کاربران بگذارد و بدین ترتیب پای فعالان بخش خصوصی به صنف جدیدی تحت عنوان فروشندگان گوشی های موبایل باز شد . البته نا گفته نماند که در آن زمان تنوع گوشیهایی که هماهنگ با سیم کارتهای داخل کشور بودند چندان بالا نبود و مشترکانی که خود اقدام به تهیه گوشی تلفن همراه می کردند ملزم بودند برای بررسی فنی و آماده سازی براساس تاریخ*های تعیین شده گوشی خود را به واحدهای امور مشترکین تحویل دهند و مبلغ 300 هزار ریال هم بابت هزینه آزمایش، تنظیم و تایید دستگاه به صورت علی*الحساب از طریق قبوض کارکرد وصول می شد. از حاشیه*های جالب دیگر آن دوره نیز می توان به آگهی اداره تحقیقات و مطالعات اجتماعی روابط عمومی* شرکت مخابرات* ایران در روزنامه*های آن زمان و اقدام به برگزاری کلاس آموزش آشنایی با نحوه استفاده از تلفن همراه اشاره کرد. حال با گذشت تنها دو دهه نه تنها این تکنولوژی بخشی لاینفک از زندگی شهروندان شده بلکه دسترسی و ارائه خدمات مختلف ارزش افزوده به نوعی محل رقابت اپراتورهای مختلف شده و تلفن همراه یکی از بخشهای درآمد زا به شمار می رود که اپراتورهای متعدد برای دسترسی به این درآمد به طور دائم در حال رقابت با یکدیگر هستند. حال دیگر کاربه جایی رسیده که شاید هر ایرانی و به خصوص قشر جوان چندین گوشی و سیم کارت همراه خود دارند و دیگر کارکرد تلفن همراه از مکالمه صرف خارج شده و افراد برای دسترسی به اینترنت، انتقال پیامهای صوتی و تصویری، پرداخت صورتحساب ها، دسترسی به نقشه شهر و هزاران مورد دیگر از گوشیها و سیم کارتهای خود استفاده می کنند. حالا دیگر گسترش فناوریهای مربوط به این بخش با چنان شتابی پیش می رود که شاید کمتر کسی بتواند حتی برای پنج سال آینده پیش بینی کند که چه خدماتی در این قالب ارائه خواهد شد. حتی دیگر بسیاری از ما تحمل چند ساعت بدون موبایل بودن را هم نداریم اما کاش در میان تمام این وابستگی ها، گاهی هم یادی از اشعات مضر و امواج سرطان زایی که البته در موارد متعدد ممکن است تاثیر منفی آنها تکذیب شود بیفتیم و این نکته را به خاطر بیاوریم که تکنولوژی های روز دنیا را با چه بهایی میهمان خانه*های خود کرده*ایم. منبع: http://mypishtaz.ir/post/79