آشنايي با زبان لينگو لايت و انقلاب فلش

[tnt6667 14]

در گذشته در صفحات HTML فقط از دو نوع فرمت صدا بیشتر استفاده نمیشد . که یکی WAV بود که البته این هم برای کسانی بود که با Internet Explorer و تحت ویندوز کار میکردند و کسانی که با Netscape Navigator از شرکت Sun Micro System تحت Mac Os یا Mac OsX کار میکردند اساسا فایلهای WAV را نمیتوانستند پخش کنند و به جای آن از RIF استفاده میکردند.اینها تنها فرمتهایی بودند که برای صفحات وب استفاده میشدند. این فرمتها یک مشکلی داشتند و آن هم این بود که کمی بزرگ بودند.

* برای اینکه بدانیم این فرمتها چقدر بزرگ بودند باید بگم که فرمت WAV با کیفیت CD ، یک دقیقه برابر 10 مگابایت میشود . یعنی اینکه اگر قرار بود شما مثلا 20 ثانیه موزیک روی صفحه وب خود قرار میدادید ، میشد 3/3 مگابایت که با سرعت اینترنتی که هم اکنون در ایران استفاده میکنیم (حدود 3 کیلو بایت در ثانیه) ، 1100 ثانیه که تقریبا 20 دقیقه طول میکشید که موزیک دانلود شود و پخش شود .

نوع دیگر فرمتهای صوتی MIDI که این نه دیگر مشکل حجم داشت و نه مشکل اینکه روی سیستم عاملهای مختلف اجرا نشود ، ولی مشکل دیگری داشت که از WAV بدتر بود . اجرای فرمت Midi به سینتی سایزر دستگاه کارت صوتی شخص بستگی دارد . یعنی اگر کارت صدایی که روی دستگاه کاربر بود اگر که در سینتی سایزر آن این آلت موسیقی که باهاش موسیقی خود را زده بودید ، بود که بود ، اگر نبود با یک آلت موسیقی دیگر پخش میکند . به طور مثال فرض کنید که یک نوت خاص را با ساکسیفون زده اید را روی دستگاه کاربر با ترومپت (Trompet) پخش کند . و اساسا اسن روشها نه روشهای مطمئنی بود و نه امکان پذیر .

فلش با MP3 جان تازه ای به وب میدهد .

MP3 شدن Sound در فلش، دو حسن داشت ، یکی اینکه دیگر هیچ ربطی به سینتی سایزر دستگاه کارت صوت کاربر ندارد و دیگری اینکه حجم آن حداقل یک دهم حجم فایل WAV است . علتی که میگویم حداقل یک دهم این است که چون فرمت MP3 خیلی هوشمندانه Compress میشود . شما Quality های خیلی پایین تر از CD Quality را هم تفاوت چندانی نمیتوانید حس کنید با موزیکی که با کیفیت CD ذخیره شده باشد . به عنوان مثال اگر کیفیت 128Kbps (کیلو بیت در ثانیه ) را به عنوان CD Quality در نظر بگیرید ، به راحتی شما تا 32Kbps هم میتوانید Quality را پایین بیاورید بدون اینکه افت خیلی محسوسی حس کنید . این بدیم معنی است که حجم فایل جدیدتان را یک چهلم فایل WAV خود کردید . به زبان عامیانه یعنی اون 20 دقیقه را کردید 30 ثانیه . وقتی این اتفاق افتاد حالا دیگر امکان استفاده از موزیک و Sound در وب امکان پذیر شد .

اسکریپت به فلش اضافه شد :

در ورژن 3 فلش ، یک زبان برنامه نویسی برای Flash ساخته شد به نام Lingo LE یا Lingo Light Edition .

Lingo LE چیست ؟

شرکت مکرومدیا یک نرم افزار دیگر دارد به نام Director که دوستم حسین مقاله ای را در مورد Director بر روی سایت گذاشته است . که این نرم افزار برای ساخت CD های MultiMedia است . که آن هم به صورت Vector کار میکند . نرم افزار Director یک زبان برنامه نویسی دارد به نام Lingo .

* سازنده نرم افزار دایرکتور شخصی است به نام گری لوزنویک (Gary Lozenvik) ؛ این شخص وقتی میخواهد در مورد Lingo صحبت کند میگوید : .

زبان لینگو بسیار شدید قدرتمند است . منتها دیگه زیادی قوی شده و به تمام Resource ها دسترسی دارد . میتواند فایل طرف را Rename کند ، دستگاه طرف را Format کند . یعنی فکر کنید در یک Level ، هر کاری که با زبان برنامه نویسی C میتوانید انجام دهید با Lingo هم میتوانید بکنید . پس این زبان برنامه نویسی اصلا به درد وب نمیخورد . بنابراین آمدند و بسیاری از قابلیتهایش را ازش گرفتند ، جاهایی که میتوانست Resource های کاربر را خراب کند را حذف کردند و یک زبان جدید ساختند به نام Lingo Light Edition ، لینگوی سبک شده ، و این زبان برنامه نویسی ، زبان برنامه نویسی Flash شد در زمان Flash 3 . این داستان ادامه داشت تا Flash 5 که اساسا میگویند انقلاب Flash در این ورژن اتفاق افتاده است .

انقلاب Flash در Flash 5 اتفاق افتاد یعنی چی ؟

شرکت Macromedia بررسی کرد که آقا این آدمهایی که از Flash استفاده میکنند ، هیچ کدومشون Director کار نیستند . این آدمها آدمهایی هستند که کارشون Web Designing است .و هیچ لزومی ندارد کسی که Web Designing میکند قبلا Director کار باشد . کسانی هم که میخواستند بیایند و این زبان را یاد بگیرند دیدند که یک زبان برنامه نویسی جدید یا یک عالمه کد و Syntax های مسخره جدید که باید همه را راد بگیرند .به این دلیل از Lingo LE استقبال نشد .

چیزی که معمولا Web Designer ها به عنوان زبان برنامه نویسی بلد هستند ، زبان برنامه نویسی JavaScript است . آنها آمدند و یک زبان برنامه نویسی جدید ساختند به نام Action Script که این زبان برنامه نویسی از لحاظ ساختار و از لحاظ Syntax بسیار بسیار نزدیک است به JavaScript . یعنی اگر کسی که JavaScript کار میکند بخواهد بیاید ActionScript یاد بگیرد زمان زیادی لازم ندارد که وقت بگذارد . و این را در Flash 5 گذاشتند و این قضیه باعث اقبال عامه شد .

* من در یکی از کلاسهای Flash که درس میدادم ، یکی از دانشجویان سوال زیبایی کرد که : . درست میگوید ؛ درسته ، دلیلشم این است که زمانی که نهایت امکانات فیلمبرداری و فیلمسازی در این حد بود که یک طناب نا مرئی ببندند و یک چیزی به آن آویزان کنند ، بشقاب پرنده ها را به آن شکل می ساختند . حالا نیز با تکنولوژی Z-CAM و Virtual Studio به این شکل می سازند . هنوز هم کار به همون شکل مشکل است ، فقط امکانات بیشتر شده و فضا ها زیباتر . طراح وب وقتی ببیند میتواند انیمیشن بسازد ، موزیک بگذارد ، فیل هوا کند ، همه این کار ها را با هم میکند ، نتیجه آن این میشود که حجم فایل وب خیلی کوچک نمیشه . ولی حالا چقدر از این امکانات با HTML فراهم بود و یا اگر هم کسی این کار را انجام میداد دیگر این سایت روی CD جا میشد ؟ من که فکر میکنم روی CD هم جا نمیشد .

پس ببینید ما داریم با نرم افزاری کار میکنیم که یک سری محسناتی دارد :

1 – امکان ساخت انیمیشن را به ما میدهد .

2 – امکان استفاده از موزیک را در وب برای ما فراهم میکند .

3 – گرافیک آن گرافیک Vector است ، پس Quality خودش را از دست نمیدهد .

4 – این نرم افزار ، زبان برنامه نویسی آن َActionScript است که بسیار شبیه JavaScript است و برای طراحان وب یادگیری آن خیلی مشکل نخواهد بود .

5 – این یکی خیلی مهم است . Flash Player ، آن چیزی که Flash را Play یا اجرا میکند ، روی مرورگر IE روی مرورگر NetScape ، روی Linux RedHat ، روی مرورگر Lindows ، روی همه این مرورگرها یک Player واحد است . بنابراین شما نگرانی این را نخواهید داشت که مثلا این صفحه را که میخواهد باز شود داخل NetScape کار میکند ولی توی IE کار نمیکند . یا اینکه توی IE کار میکند ولی تو اون یکی کار نمیکند . یکی از بزرگترین گرفتاریهای طراحان وب عدم وجود استانداردهای واحد است . و چون این یک Player واحد دارد که روی مرورگرهای مختلف کار میکند ، پس شما تمامی آن نگرانیها را هم از دست داده اید .